bewegen is één manier om jezelf beter te leren kennen...

bewust worden van de spanning in je lichaam...

bewust worden dat je kunt ontspannen...

bewust ontspannen...

lichaam en...

geest.

 

 

Begin jaren '90 schreef Jef Crab deze tekst als samenvatting van de diepere doelstelling van Tai Ji.

 

 

De oorsprong

 

De oorsprong van het huidige Tai Ji berust op Taoïstische en Boeddhistische principes, beide hun oorsprong vinden in nog oudere, sjamanistische leringen. Deze kosmologie, gebaseerd op het observeren van energetische stromingen in de natuur en de mens,  was al ontwikkeld lang voor deze in China werden geïntegreerd in een bewegingsleer. Sommige bronnen vermelden 5000 jaar, vanwege de vondst van stenen naalden die zouden gebruikt zijn in de acupunctuur. Het woord acupunctuur is afgeleid van de Latijnse woorden acus (naald; het bovenste teken van de Chinese letters in het logo van de praktijk) en pungere (steken; het onderste Chinese teken in het logo betekent letterlijk 'prikken met een steen').

 

 

Door de eeuwen heen is de leer van de Grote Levenskracht  gegroeid tot een levensvisie en -houding en werd vastgelegd in een aantal basiswerken:

 

1. Het Tai Ji symbool zelf

 

2. De Tao Teh Tjing, het boek van de Weg en de Deugd

 

3. I Tjing, het boek der Verandering (samengesteld uit vier oudere boeken door Confucius)

 

4. De Wu Shing of Vijf Elementenleer

 

 

Uiteindelijk werd deze levensleer in China geïntegreerd in een vechtkunst, heden uitgegroeid tot een bewegingsleer. De uiteenlopende schrijfwijzen van Tai Ji , zoals Tai Chi, Tai Chi Chuan of Tai Ji Quan, zijn afhankelijk van de gebruikte spelling, zoals PinYin of Wade. De interpretaties van de betekenis zijn uiteenlopend, zoals "bewegen in harmonie" of “uiterste oorsprong boksen”.  Soms geeft men aan dat de oorsprong van de Tai Ji Quan ligt in het Dim Mak, een effectieve vechtkunst die gebruik maakt van de acupunctuurpunten op het lichaam.

 

In onze school verkiezen we de vertaling : Grote Levenskracht.

 

 

Stijlen en scholen

 

Ch'ang San Feng geldt algemeen als de grondlegger van Tai Ji Quan.  Dit zou volgens overlevering rond de 13de eeuw zijn ontstaan en gebaseerd zijn op het gevecht tussen een kraanvogel en een slang. 

 

De principes zijn door de eeuwen heen het zelfde gebleven. De uitvoering echter heeft vele stijlen gekend.  Als meest bekende zijn er vandaag nog verschillende stijlen zoals Chen-, Yang-, Wu-, en Sunstijl.

 

Tai Ji Quan werd in officiële geschriften vastgelegd sinds Chen Wang Ting (16de eeuw). Dit is de oudste nog bestaande stijl, de Chen stijl.  Uit de Chen stijl zijn de overige stijlen voort gekomen, ook de op dit ogenblik wereldwijd meest verspreide Yang stijl. 

 

 

Tai Ji evolueerde door de eeuwen heen van stilstaande houdingen naar een set van vloeiende bewegingen die elkaar naadloos opvolgen tot een harmonieus geheel.  Dit geheel noemen we een vorm.  Naast (lege) handvormen ontwikkelde elke stijl ook verschillende wapenvormen zoals het zwaard, waaier, stok, speer ,e.d…. Daarnaast kent elke stijl ook oefeningen met partners.

 

Tai Chi is fascinerend om te zien en nog meer om te beoefenen. Het doet denken aan kabbelend water, meegaand maar ook sterk als het nodig is, en onstuitbaar.

 

Of zoals de Tai Ji klassieken stellen:

 

"Wees stil als een berg, beweeg als een machtige rivier…"

 

 

De oefening

 

Wat de oorspronkelijke geschiedenis ook is, tegenwoordig richt de beoefening zich vooral op bewegingen die de gezondheid stimuleren en in een diepe geestelijke rust resulteren, kort gezegd, de harmonie van lichaam en geest. Partneroefeningen schenken de leerling weliswaar inzicht in de toepassing van de bewegingen als vechtkunst, maar veel belangrijker, inzicht in de eigen psychologische processen zoals angst, agressie, (overdreven) gehechtheid, enz..

 

Door langere tijd oprecht te oefenen verkrijgt de leerling ook inzicht in de diepere betekenis en doelstelling van Tai Ji, het spirituele aspect.

 

De leerling leert zelf levenskracht beheersen en in te zetten voor  de eigen vitaliteit.  Dit is de eerste stap op de weg die naar verjonging en een lang en gezond leven moet leiden, uiteindelijk resulterend in het realiseren van het stralende lichtlichaam en het bereiken van onsterfelijkheid.

 

Daarmee sluit de huidige beoefening naadloos aan bij de traditie en de oorspronkelijke werken, de Klassieken, van de Tai Ji.