Lesgever

 

Jef Crab (°1957, L euven) heeft ruim 40 jaar ervaring in verschillende krijgskunsten, waarvan meer dan 30 jaar uitsluitend gericht op innerlijke beweging.  Na bijna 15 jaar beoefening van verschillende uiterlijke gevechtsporten, waarvan de laatste 5 jaren vanuit een traditionele DO-benadering, ging hij op zoek naar de “roots” van beweging.

 

Op aanraden van een Chinese vriendin trok hij begin 1985 naar Taiwan en ontmoette daar, vooral vanwege een grote dosis goed geluk, Wang Hui Jun (Henry Wang). 
Hier begon zijn werkelijke Tai Ji vorming. Henry was toen al 3- of 4-voudig Pushing Hands kampioen van de Taiwan Tai Chi Association en had kort daarvoor Huang Sheng Shyan ontmoet.  De toen 75-jarige Huang Sheng Shyan, die door heel Zuidoost Azië als de absolute grootheid in gevechtskunst werd beschouwd, had Henry duidelijk gemaakt dat, ongeacht zijn kampioenstitels, zijn vermogens vooral op het uiterlijke vlak lagen. Henry verkoos vanaf toen de innerlijke weg op te gaan, meteen een ingrijpende verandering in zijn benadering van Tai Ji.  Hij veranderde later de vertaling “Pushing Hands”, voor Tui Shou en Ta Lu, in “Search Center”,  wat vrij vertaald kan worden met "Zoeken van het Midden" en zou nog later zijn school in Canada hiernaar vernoemen.

 

Na een intense inwijding van enkele maanden, vroeg Henry aan Jef om alvast de eerste oefeningen – dat waren vooral relaxatie en basisbewegingen – aan anderen in Europa door te geven. In ’86 begon Jef met een eigen groep aan de KU Leuven.  Hij noemde deze overeenkomstig de traditie een school en gaf haar, naar een in Taiwan ingrijpende ervaring: “De Witte Wolken”.  De school breidde snel uit tot meer dan 100 leerlingen. Eerst groeide ze in Leuven, maar later volgen ook afdelingen in Gent en Kortrijk. 

 

In 1987 emigreerde Henry naar Canada en ontwikkelde een zeer zachte en innerlijke vorm van Tai Ji.  Vooral de zogenaamde “no touch” – het afremmen of uit balans brengen van een tegenstander zonder deze fysiek aan te raken – behoort tot zijn expertise.  Tot 1992 zou Jef, Henry Wang met regelmaat ontmoeten en verdiepte hij zich vooral in de basisbewegingen en de korte Yang-stijl.

Omdat hij  in 1993 zelf naar Suriname emigreerde, en lesvolgen moeilijker werd, zou Jef hem pas in 2003 weer ontmoeten en deze befaamde "no-touch" techniek aan zijn studie toevoegen.

 

Vanaf 1992 kwam Jef ook in contact met Patrick Kelly.  Patrick was toen al meer dan 10 jaar in-door leerling van Huang Sheng Shyan en had de opdracht om diens Tai Ji in Europa te verspreiden. Patrick Kelly legde echter veel meer nadruk op de diepere, spirituele zin van Tai Ji en de toepassing daarvan in het werk met een partner. Dit zoals zijn leraar hem had opgedragen. Dit lag helemaal in de  lijn van Jef's zoektocht  en het contact was dan ook snel gemaakt.
De "Belgian Branche" zoals Patrick De Witte Wolken noemde, organiseerde in die beginjaren dan ook heel wat seminars voor Patrick's missie in Europa.

 

Jef beschouwt zich nog steeds als leerling van beide Tai Ji grootheden die elk hun eigen manier van lesgeven, diepgang en specialiteit hebben ontwikkeld. Zijn Tai Ji afstamming (en ook die van de school) ligt zonder twijfel in de Yang familie, via leraren uit de school van Chen Man Ch’ing en Huang Sheng Shyan, hoewel hij steeds meer begrijpt dat dit vandaag geen rol meer speelt. De Tai Ji principes zijn immers universeel, ongeacht de stijl die men beoefent. 
Zijn inzichten en ervaringen worden ondersteund door ontmoetingen met mentoren en leraren zoals Steven De Batselier (Passage 144 / antipsychiatrie), Joska Soos, die hem initieerde in sjamanisme en dodenbegeleiding, en Akira Tatsumura, (oude) 2de Dan in de Shotokan onder Funakoshi Senseï, eveneens een wereldberoemd meester in Sumi-E en Ikebana. 
Door deze ontmoetingen rijpte de zoektocht naar de oorsprong van beweging tot een levensvisie en -houding die het fundament vormt van al zijn professionele en maatschappelijke activiteiten.
Van zijn hand verscheen de roman "De Witte Kraai" en  het ethisch-ecologische essay "Eeuwige Lente. Leven met voldoende in een wereld van overvloed".  Hierdoor typeert hij zich tot universalist en mondiaal humanist. 

Jef onderricht krijgskunst uitsluitend vanuit het gedachtegoed beschreven in zijn boekje: "Bewegen naar het Licht" (verkrijgbaar in de Taijischool).